Έτσι έγινε με το πρώτο μου παιδί, τον Μίμη. Ατέλειωτοι περίπατοι, κουβέντες, μονόλογος δηλαδή, διαβάσματα βιβλίων και ...κάποια όμορφη ιδέα η "εφεύρεση" ενός καλού φίλου από πολύ μακριά. Ένας υποτιθέμενος φίλος που ζούσε μέσα από κουβέντες αποτυπωμένες σε γράμματα, επιδέξια "πλαστογραφημένα" από μένα και την Κατερίνα. Και το όνομα του;Ήταν τότε που τελειώνοντας αργά το βράδυ, ανέβαινα στην ταράτσα και κοιτούσα τα αστέρια. Τότε μου έκανε εντύπωση μεγάλη το θερινό τρίγωνο.
΄Ένας σχηματισμός που καταλαμβάνει μεγάλη έκταση στο ζενίθ του ουρανού τους καλοκαιρινούς μήνες. Πρόκειται για τρία αστέρια, που ανήκουν στους αστρικούς σχηματισμούς, της Λύρας, του Αετού και του Κύκνου. Το λαμπρότερο είναι ο Βέγας του αστερισμού της Λύρας. Αυτό το όνομα διάλεξα για το αστέρι του "αστεριού" μου. Και τι σύμπτωση. Ο Μίμης έχει "λύρα" στην ψυχή του. Ο επόμενος γιος μου ο Σωτήρης πήρε προίκα το όνομα του δεύτερου αστεριού, του Αλτάιρ. Αργότερα έμαθα δύο πράγματα: Ο Αλτάιρ ανήκει στον αστερισμό του Αετού και ο Σωτήρης στην κατηγορία των ανήσυχων και ατίθασων πνευμάτων. Το τελευταίο αστέρι ο Ντενέμπ έμεινε για τον Ερμή και ανήκει στον Κύκνο. Λέτε το ασκημόπαπο μου να μεταμορφωθεί σε ωραίο κύκνο; Ποιος ξέρει;