Σχόλια....!

Ο gskastro είπε:
Φίλε Φεγγάρι, δεν χρειάζομαι χρόνο για να απαντήσω. Όπως και δεν απαιτείται χρόνος για να μελετήσεις την κατάληξη και τις αντιδράσεις.Το επόμενο κλάσμα δευτερολέπτου θα έχεις σε κάθε ομάδα τις ίδιες ή παρόμοιες αντιδράσεις, αυτός είναι νόμος της ζωής.Πάρε ένα φυσικό μαγνήτη, τι τον χαρακτηρίζει; Ο βόρειος και ο νότιος πόλος του. Κόψε τον σε χιλιάδες κομματάκια, τι θα έχεις; Πολλούς, χιλιάδες μαγνήτες με βόρειους και νότιους. Χωρίς δράση και αντίδραση δεν υπάρχει ζωή. Μέσα στο ίδιο σου το σώμα διεξάγονται μάχες, συνεχείς μάχες. Μη προβληματίζεσαι λοιπόν φίλε μου Φεγγάρι. Πάντως μου αρέσουν οι προβληματισμοί σου. Όπως μου άρεσε και ο προηγούμενος με το συρματόπλεγμα.Να είσαι καλά και καλό σου απόγευμα gskastro
Ο fractal είπε:
Φεγγάρι μας βάζεις δύσκολα.Θα κάνω μιά προσπάθεια να σκεφτώ πάνω στο πρόβλημα που βάζεις, Ομολογώ πως δεν είναι εύκολη η απάντηση. Κυρίως για το λόγο ότι οι άνθρωποι δεν είναι άψυχα φυσικά φαινόμανα αλλά έμψυχα. Η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι μετρήσημο μέγεθος αλλά ούτε και προβλέψημο. , Ούτε το πιό δυνατό μυαλό της ανθρωπότητας ο Πυθαγόρας κατάφερε να ρίξει φως στην ανθρώπινη ψυχή. Και επειδή η συμπεριφορά των ανθρώπων έχει να κάνει με την ψυχή τους, πως θα μπορούσε να ενοηθεί η εντροπία. Δεν ξέρω. Άλοι νομοι ορίζουν εδώ τα φαινόμενα. Αλλά σαν μιά πρώτη συμβολή στο θέμα που έβαλες, θα προσπαθήσω να εκφέρω την γνώση μου στο θέμα της εντροπίας. Τουλάχιστον για να ξέρουμε τι λέμε. Κατά την επικρατούσα λοιπόν άποψη:Όταν ένα σώμα που βρίσκεται σε μιά κατάσταση μεταβληθεί(όχι μόνο κινητικά) και λάβει άλλη κατάσταση, η δε μεταβολή αυτή είναι μη αντιστρεπτή, δηλαδή γίνεται μόνο προς μία κατεύθυνση τότε το σώμα αποκτά την ιδιότητα η την ικανότητα να αντιδρά στο να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Η ιδιότητα η η ικανότητα αυτή του σώματος, λέγεται εντροπία. Προσπαθώντας να απαντήσω ερωτώ: Oλα αυτά για το σώμα των ανθρώπων. Με την ψυχή όμως που έχει και το γενικό προσταγμα τι γινεται? Θα επανέλθω. Αυτό όμως θα εξαρτηθεί από τα κεντρίσματα που θα δεχθεί η ψυχή μου. Ίσως ο Nikiplos θα μπορούσε να ρίξει λίγο φως και να βοηθήσει τη σκέψη μας να πάει παρά πέρα. Φεγγάρι. Μου τράβηξε τόσο πολύ την προσοχή η ανάρτησή σου, που αθέτησα την υπόσχεση που σου είχα δώσει: Πως κάθε φορά που θα σε επισκέπτομαι θα χτυπώ το κουδούνι της πόρτας σου ψέλνοντας τον ύμνο σου: "Φεγγάρι μάγια μούκανες"
Η Κωνσταντινιά:

Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θυμίζει η θεωρία σου τη Πολιτεία του Πλάτωνα.Η δική μου θεωρία είναι ότι είναι πρακτικά αδύνατο να γίνει ο διαχωρισμός. Είμαστε πολυσύνθετοι, κι αν σε κάποιο άτομο υπερισχύουν δυο και τρία χαρακτηριστικά;Η φύση δεν θα το επέτρεπε, την αρέσει η ποικιλία και έχει και την δύναμη να την εφαρμόση, Όπως και να έχει, τελικά, πιστεύω και μένα δεν θα μου άρεσε οι άνθρωποι να είναι "μονοδιάστατοι".
Η HLEKTRA :

κοινή θνητή κι εγω και φυσικά με κυρίευσε η απορία (σου). Αλλά, ούτε ξεμπερδεψα μαζί της αποστομωνοντάς την. Ούτε την αγνόησα. Ούτε παλεψα να δώσω απάντηση. Απλά την έκανα φίλη κι εκείνη... Χωρίς καν να την ρωτήσω, μου έδωσε μόνη της τις απαντήσεις!
Η Κατερίνα (το …..προσωπικό μου blog)
Ο χρόνος τα πάντα ρει.
Το πόσο γρήγορα ή αργά θα συμβεί αυτό έχει να κάνει με τις συνθήκες.
Ο πατέρας μου (ούτε blogger ούτε κάτοικος της γης) θα έλεγε όπως συνήθιζε πάντα να λέει:
Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.
Ο Einstein (ούτε blogger ούτε κάτοικος της γης και αυτός) θα έλεγε:
Όταν το πρόβλημα είναι απλό, ο Θεός σκέπτεται.

Εγώ θα ήθελα να πω:
Η "Πολιτεία" του Πλάτωνα (άκουσα για αυτήν από φωτισμένο δάσκαλο, ονόματι Γρυπάρης), “Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θυμίζει η θεωρία σου τη Πολιτεία του Πλάτωνα» "Το Νησί" και ο "Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος" του Χάξλεϋ, το "Κεφάλαιο" του Μαρξ και το κατηχητικό όταν δεν σκεπτόμουν αποκλειστικά το κουλούρι που δίνανε στο τέλος του μαθήματος επέδρασαν όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά, ανάλογα με την δυναμική τους, στην διαμόρφωση μιας μη ρεαλιστικής απάντησης στο ερώτημα. “Χωρίς καν να την ρωτήσω, μου έδωσε μόνη της τις απαντήσεις!" Έτσι τα πρώτα μου μετεφηβικά χρόνια ήταν πλημμυρισμένα από κόσμους διακριτά απομονωμένους με σταθερά χαρακτηριστικά και γνωρίσματα. Κόσμοι, χωρίς διακρίσεις, χωρίς καταπίεση, ομοιόμορφα ντυμένους ανθρώπους, ανιδιοτελείς και ομοιόμορφους.
Αργότερα η επαφή μου με την πραγματικότητα της καθημερινότητας μαζί με τα άλλοθι που ζήταγα απεγνωσμένα αποδυνάμωσαν μοιραία αυτήν την εικόνα. Το αποτέλεσμα ήταν να δέχομαι αυτό που το 99,9% των ανθρώπων πιστεύει «Ο χρόνος τα πάντα ρει», το 100% επιθυμεί “Όπως και να έχει, τελικά, πιστεύω και μένα δεν θα μου άρεσε οι άνθρωποι να είναι "μονοδιάστατοι" το κομμάτιασμα της πυξίδας αποδεικνύει “Πάρε ένα φυσικό μαγνήτη, τι τον χαρακτηρίζει; Ο βόρειος και ο νότιος πόλος του. Κόψε τον σε χιλιάδες κομματάκια, τι θα έχεις; Πολλούς, χιλιάδες μαγνήτες με βόρειους και νότιους..” και η αδυναμία ερμηνείας και μέτρησης των ανθρώπινων χαρακτηριστικών αποθαρρύνει «Κυρίως για το λόγο ότι οι άνθρωποι δεν είναι άψυχα φυσικά φαινόμανα αλλά έμψυχα. Η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι μετρήσημο μέγεθος αλλά ούτε και προβλέψημο».
Μα πατέρα, μπορούμε αλλά δεν θέλουμε ομοιομορφία, μας φοβίζει. Μα Αλβέρτο γιατί δεν λες πως σε γρατσούνισε η γάτα του Schrödinger παρά κομπάζεις μόνο για το χαστούκι που έδωσες στον Νεύτωνα. Όλα εδώ πληρώνονται. Και ‘γω περνάω από ταμείο να εξαργυρώσω αμφισβήτηση στα πάντα, ακόμη και σε αυτό που δείχνει τόσο πρόδηλο και προφανές.
Έτσι αυτό το καλοκαίρι θα ψάξω «Πολιτεία»,
θα ρωτήσω πάλι την ίδια την απορία, ίσως μου δώσει κάποιες απαντήσεις, μιας και ο χρόνος δεν είναι απαραίτητο να κυλάει αδιάκοπα,
μιας και δεν ξέρω πως είναι να είσαι «μονοδιάστατος»,
μιας και ο μαγνήτης κάποτε θα χάσει τις ιδιότητες του αν συνεχίσω να το κόβω,
μιας και δεν έχω άλλο εργαλείο να δουλέψω παρά την παρατήρηση και μέτρηση,
μιας και δεν μου αρέσει να με γρατζουνίζουν γάτες και μιας και
πατέρα με έμαθες πάντα να αμφισβητώ.
Πάντως για ένα πράγμα είμαι απόλυτα σίγουρος. Αν ξεχωρίζαμε τους ανθρώπους ανάλογα με το αν είναι γυναίκες ή άνδρες, το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα θα ήταν χειρουργός αλλαγής φύλου. Πιστέψτε με.
ΥΓ Ηλέκτρα καλώς όρισες στην παρέαα μας.

ΥΓ Σας ευχαριστώ όλους