Παράθυρο στο παρελθόν

Παράθυρο στο παρελθόν

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Το καλοκαίρι θα 'ρθεί


Το καλοκαίρι θα 'ρθεί.
Στην ταράτσα του Βοξ
η Μελίνα θα παίζει την Στέλλα.
Ραντεβού θα σου δίνω
στα σκαλιά του Εκράν………

Πίσω από την Αγ Τριάδα στους Αμπελόκηπους, ένας θερινός κινηματογράφος με σιντριβάνι και γεφυρούλα, «Αλάμπρα» νομίζω τον ‘λεγαν, μέσα στην καρδιά μου ένα φως από τα παιδικάτα μου.
Το Μίκυ-Μάους ή ο Χοντρός Λιγνός στην αρχή, μετά Επίκαιρα, ακαταλαβίστικα ασπρόμαυρα σάβανα και επιτέλους ο Οδυσσέας.
-Μπαμπά τελείωσε η σκηνή με τον Κύκλωπα ή ακόμη.
-Ακόμη αγόρι μου, ακόμη.
……
Διάλειμμα. Γραμμή για το σιντριβάνι να κάνουμε για λίγο τον Οδυσσέα (χωρίς τον Κύκλωπα) και αμέσως μετά μες στο σκοτάδι, σαν τις μαμάδες φώκιες που βρίσκουν τα παιδιά τους ανάμεσα από εκατοντάδες άλλα, έτσι και ‘μεις με κλειστά μάτια γυρνάγαμε πίσω τις θέσεις μας.
Άνεσις, Γρανάδα, Αλόη, Ηλέκτρα και μετά Βοξ, Εκράν Φιλίπ, Ετουάλ τι να πρωτοθυμηθώ. Τα γράφω και η καρδιά μου σφίγγεται από νοσταλγία.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα

σκόνταψα τυχαία στα λόγια σου, και έπεσα στα παιδικά μου χρόνια, τότε που αγοροκόριτσο, τρύπωνα φράκτες ή πήδαγα μάντρες με τα αγόρια της γειτονιάς για να δούμε τσάμπα ταινίες!!!

Η κατσάδα στο σπίτι σίγουρη αλλά τι μας ένοιαζε; Είχαμε εξασφαλίσει το όνειρο!!