Δοκίμιο για την φιλία

Τα παλιά τα χρόνια στην Κίνα όταν κάποιος είχε ένα μυστικό και δεν ήθελε να το μοιρασθεί με κανένα, έκανε το εξής:Εύρισκε ένα δένδρο και άνοιγε μια τρύπα στο κορμό του τόσο μεγάλη ώστε να χωρούν οι άκρες των χειλιών του. Στη συνέχεια έσκυβε πάνω της και έλεγε ψυθιριστά το μυστικό του με τέτοιο τρόπο που τίποτε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει παραέξω. Στη συνέχεια έπαιρνε πηλό και σφράγιζε ερμητικά το άνοιγμα παγιδεύοντας έτσι με ασφάλεια όλα όσα είχε πει, είχε εκμυστηρευτεί λίγο νωρίτερα. Είναι πολύ πιθανό να το ξέρεις, άγνωστε αναγνώστη, υπάρχει και ένα αστείο παραμύθι βασισμένο σε αυτό. Δεν ξέρω όμως με ποιό τρόπο γνώριζαν ποιό δένδρο έπρεπε να διαλέξουν, πόσο μεγάλο ή ψηλό έπρεπε να ήταν. Κι αν το συγκεκριμένο δένδρο είχε διαλέξει κάποιος άλλος νωρίτερα τι θα γινόταν με την πρώτη τρύπα που θα άνοιγαν; Κι αν το δένδρο είχε ήδη δικά του μυστικά, πως θα μπορούσε να διώξει κάθε πιθανό εξομολογούμενο και από λάθος μέλλοντα εξομολογητή; Κι αν το συγκεκριμένο δένδρο είχε για σπίτι του κάποιο ζώο, μια κουκουβάγια για παράδειγμα πως θα μπορούσες να εμπιστευθείς έναν φτερωτό κουτσομπόλη; Και δεν είπα το σημαντικότερο. Κι αν ερχόταν η στιγμή το δένδρο μας να γίνει κούτσουρα και καυσόξυλα σε τζάκι για παράδειγμα του δημοφιλέστερου καφενείου του χωριού τι θα συνέβαινε όταν οι πρώτες φλόγες αγκάλιαζαν το "έμπιστο" κορμί του, πόσα αυτιά θα έπιαναν όσα άθελα έμελε να ξεγλιστήσουν από μέσα του;Γιαυτό λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη μη ψάχνεις για δένδρα, μην ακούς μύθους και ιστορίες. Βρες έναν φίλο ή φίλη και χωρίς αιματηρές επεμβάσεις, απλά ψυθίρισε του αυτό που θέλεις να σου αλαφρύνει, να φύγει από μέσα σου. Κατόπιν μείνε ήσυχος γιατί ακόμη κι αν δεν έχεις βρει το κατάλληλο καταφύγιο, ακόμη και αν δεν βρήκες το κατάλληλο άτομο, δεν έχεις να χάσεις τίποτε περισσότερο από το "δένδρο" σου που επέτρεψε να φύγει ότι πολύτιμο του είχες εμπιστευτεί.