Παράθυρο στο παρελθόν

Παράθυρο στο παρελθόν

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του "δραπετεύειν" Επεισόδιο 7o

Η θείτσα-Τατιάνα ήταν περίεργος άνθρωπος. Αν θέλαμε να την περιγράψουμε με μια λέξη , η πιο πρόσφορη που θα μπορούσαμε να βρούμε είναι η λέξη απροσδιόριστη. Απροσδιόριστη τόσο όσον αφορά στην ηλικία της και στο …φύλο της. Κανείς, ούτε υποκειμενικά ούτε αντικειμενικά, μπόρεσε να μάθει ποτέ την ηλικία της. Το υπερβολικό πάχος και οι τεράστιες ποσότητες οινοπνεύματος αλλοίωναν, όσα σημάδια μπορούσαν να αποκαλύψουν τις Άνοιξες ή τα Φθινόπωρα που πέρασαν πάνω από το στεγνό κορμί της. Λέγεται πως ο εγκλεισμός της στις φυλακές ξεκίνησε από τραγικό λάθος.
Όταν κάποτε επισκέφτηκε αστυνομικό τμήμα για να ζητήσει γνήσιο της υπογραφής, μετά από λανθασμένη υπόδειξη νεοδιοριζόμενου και άμυαλου τινός αστυνομικού αντί να μπει στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας, πέρασε στα κρατητήρια. Από κακή της τύχη, εκείνη ακριβώς την στιγμή ξέσπασε φωτιά από τσιγάρο που αβασάνιστα πέταξε στην δεξαμενή καυσίμων ο άμυαλος φρουρός.
Όταν μετά από ώρες κατάφεραν να σβήσουν την φωτιά, αντίκρισαν την θείτσα-Τατιάνα να στέκεται ακίνητη σε μια γωνία του κρατητηρίου και να κοιτάει ανέκφραστα το κενό, ανίκανη να αρθρώσει την παραμικρή λέξη. Οι προσπάθειες ταυτοποίησης έπεσαν στο κενό μιας και ούτε η ίδια μπορούσε, ούτε τα δακτυλικά της αποτυπώματα ήταν ικανά ( αλλοιωμένα από την θερμοκρασία) να δώσουν ακριβή στοιχεία. Συν τοις άλλοις η παραμονή της σε χώρους χωρίς κάγκελα της δημιουργούσαν φοβερή ανασφάλεια και έντονη αυτοκαταστροφική τάση. Το πρόβλημα ποτέ δεν μπόρεσε να λυθεί παρά την ψυχολογική υποστήριξη και τα φάρμακα που κατανάλωνε. Το ότι δεν την αναζήτησε κανείς και η ηρεμία που έδειχνε πίσω από την ασφάλεια της φυλακής, οδήγησαν σε μονιμοποίηση του εγκλεισμού της. Ο κόσμος της ήταν το κελί της. Αρνιόταν πεισματικά να το εγκαταλείψει, παρά το γεγονός ότι το απροσδιόριστο του φύλου της είχε επιφέρει αναστάτωση ανάμεσα στις κρατούμενες. Την ακολούθησε νέα κακοτυχία, όταν μια πυρκαγιά ξέσπασε και πάλι, αυτή τη φορά στην πτέρυγα της. Από την καταστροφή σώθηκε σαν από θαύμα την τελευταία στιγμή. Μεταφέρθηκε αμέσως στο αναρρωτήριο για τις πρώτες βοήθειες και για μερικές μέρες παρέμεινε στο χώρο προσωρινά. Το προσωρινό βοήθησαν να γίνει μόνιμο, ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι η θείτσα-Τατιάνα στο παρελθόν είχε σπουδάσει Ιατρική. Ο Διοικητής των φυλακών βρήκε την ευκαιρία να πετύχει πολλά, χρίζοντας την δύστυχη γυναίκα νοσοκόμα. Απομόνωσε την πηγή των αντιδράσεων λόγω της απροσδιοριστίας του φύλου της, επάνδρωσε το αναρρωτήριο έστω και τυπικά και το σπουδαιότερο είχε ένα κελί επιπλέον μιας και το πάχος της θείτσας-Τατιάνας δεν άφηνε περιθώρια για συγκατοίκηση, όσο βρισκόταν στην πτέρυγα. Οι φήμες την ήθελαν ασκούμενη παιδίατρο. Όταν όμως ήταν στην ειδικότητα, ακούστηκε πως ξυλοκόπησε ζωηρό ασθενή όταν ενοχλήθηκε από το συνεχές κλάμα του. Το τελευταίο της στέρησε κάθε ελπίδα να ακολουθήσει το όνειρο της με αποτέλεσμα να το ρίξει στο ποτό και στα χάμπουγκερς. Το βάρος της αυξήθηκε σε βαθμό που να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί με άνεση και το ποτό κατέστρεψε ότι μπορούσε να χαρακτηριστεί έκφραση θηλυκότητας στο πρόσωπο της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: